Πρόοδος η απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων; Τι θα συμβεί με τα Ταξι?
Πρόοδος η απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων;
Σύμφωνα με την τρόικα, την κα Μέρκελ και τους Έλληνες νεοφιλελεύθερους (όπως και να αυτοαποκαλούνται) η πλήρης απελευθέρωση των λεγόμενων κλειστών επαγγελμάτων αποτελεί εκσυγχρονισμό που θα ωφελήσει σημαντικά την ελληνική οικονομία και θα οδηγήσει σε νέες επενδύσεις.Δηλαδή αν αυξηθεί ο αριθμός των ταξί, θα υπάρξει ανάλογη αύξηση του επιβατικού κοινού και νέες θέσεις εργασίας. Ποιος το πιστεύει αυτό, όταν καθημερινά βλέπουμε εκατοντάδες ταξί να περιφέρονται άδεια στην Αθήνα;
Αν αυξηθεί ο αριθμός των φαρμακείων θα έχουμε αντίστοιχη αύξηση των πωλήσεων φαρμάκων κι έτσι θα τονωθεί η φαρμακοβιομηχανία. Δηλαδή θα παίρνουμε όλοι φάρμακα είτε πάσχουμε από κάποια αρρώστια είτε όχι; Αν συμβεί αυτό, οι μόνες βέβαιες συνέπειες είναι ότι θα αυξηθεί η φαρμακευτική δαπάνη των ασφαλιστικών ταμείων και θα μειωθεί το προσδόκιμο επιβίωσης του πληθυσμού (από την πολυφαρμακία). Αλλά δεν πρόκειται να συμβεί. Τα ίδια ακριβώς φάρμακα θα πωλούνται και μάλιστα στις ίδιες τιμές, αφού η λεγόμενη απελευθέρωση δεν αφορά και στις τιμές.
Αν όμως είναι έτσι τα πράγματα, τότε προς τι η απελευθέρωση;
Ο λόγος είναι απλός: Η «απελευθέρωση» διευκολύνει διάφορους κεφαλαιούχους, Έλληνες ή ξένους, αεριτζήδες, επιχειρηματίες του εύκολου κέρδους να μπουν ανέξοδα σε νέες αγορές τις οποίες από «κλειστές» με χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους θα μετατρέψουν σε ολιγοπωλιακές χρησιμοποιώντας φθηνό εργατικό προσωπικό π.χ. μεταναστών.
Με τον τρόπο αυτό οι πρώην αυτοαπασχολούμενοι επαγγελματίες θα αυξήσουν τα ποσοστά ανεργίας ή θα φτωχοποιηθούν εργαζόμενοι ως υπάλληλοι των καρτέλ «επενδυτών». Είναι η εξέλιξη της μεθοδολογίας με την οποία στο πρόσφατο παρελθόν εξαφανίστηκαν τα συνοικιακά παντοπωλεία και αντικαταστάθηκαν με αλυσίδες σουπερμάρκετ, που πουλάνε τρόφιμα αυτής της ποιότητας που όλοι γνωρίζουμε.
Δυστυχώς η απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων αποτελεί ένα τμήμα του νεοφιλελεύθερου μοντέλου, που συμβαδίζει με τη διαρκή υποβάθμιση της ποιότητας ζωής, τα μεταλλαγμένα τρόφιμα, τα διατροφικά σκάνδαλα, την ιατρική περίθαλψη των ασφαλιστικών εταιρειών, τη μετατροπή των πανεπιστημίων σε τεχνικές σχολές και τη χαμηλής ποιότητας διασκέδαση.
http://www.isopoliteia.gr/
Τα παραπάνω ισχύουν είναι σωστά για τα ταξί.
Από την άλλη πλευρά το κράτος δεν πρέπει να επιτρέψει ολιγοπωλιακές καταστάσεις στην αγορά.
Τρεις αλυσίδες Σουπερ Μάρκετ αποτελούν ανεπίσημο καρτέλ. Ο πρωτοετής φοιτητής του οικονομικού Πανεπιστημίου γνωρίζει ότι ο ελεύθερος ανταγωνισμός επιτυγχάνεται όταν ο αριθμός των αγοραστών και πωλητών είναι μεγάλος.
Ούτε τα ολιγοπώλια ούτε τα ολιγοψώνια αποτελούν χαρακτηριστικά ελεύθερου ανταγωνισμού.
Βέβαια όταν το Σουπερ Μάρκετ αγοράζει τα προς πώληση αγαθά επιτυγχάνει οικονομίες σε κλίμακα. Θεωρητικά αυτή η εξοικονόμηση δεν περνά στον καταναλωτή, αυξάνει τα κέρδη του και ο καταναλωτής έχει ελάχιστο κέρδος, το οποίο ανά πάσα στιγμή ανατρέπεται λόγω καρτέλ.
Αν είχαμε κυβερνήσεις πατριωτικές που θα συμφωνούσαν σε ότι είναι σωστό, θα έπρεπε από το 1974 μέχρι σήμερα να έχουν λύσει πολλά προβλήματα, τα οποία αυτές βέβαια δημιούργησαν.
Η παιδεία, η οικονομία και όλες οι δραστηριότητες του κράτους κάθε χρόνο άλλαζαν με αποτέλεσμα κανείς σώφρων πολίτης, επιχειρηματίας να μπορεί να προγραμματίσει το επόμενο βήμα του.
Η εκάστοτε κυβέρνηση δεν ήθελε να διορθώσει οτιδήποτε θα είχε πολιτικό κόστος.
Το Ελληνικό σύστημα διακυβέρνησης θύμιζε τον πύργο της Βαβέλ.
Ούτε αποφασίζανε ούτε διατάσσανε, το μπάχαλο το ωραιοποιούσαν με λόγους υπέρ της δημοκρατίας και το στήριζαν τα πουλημένα ΜΜΕ, οι συνδικαλιστές, τα κομματόσκυλα και τα λαμόγια Δημόσιοι υπάλληλοι που τους βόλευαν τα θολά νερά.
Στο μόνο που συμφωνούσαν οι πολιτικοί ήσαν στις πάσης φύσεως απολαβές τους.
Σοβαρές κυβερνήσεις θα επέλυαν το θέμα της μαύρης αγοράς της άδειας ταξί, απλώς δίδοντας χρόνο για απόσβεση της αδείας πέντε ετών και καθιστώντας σαφές ότι μετά την παρέλευση αυτού του χρόνου η αξία αγοράς της αδείας θα είναι ασήμαντη.
Αυτό θα είχε σαν συνέπεια η αγοροπωλησία των αδειών να φθίνει σε αριθμό και αξία.
Ο αριθμός των εισακτέων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση θα έπρεπε να ήταν αποτέλεσμα σοβαρής μελέτης και να αφορούσε κυλιόμενη περίοδο πέντε ετών.
Εκεί που πρυτανεύει το μπάχαλο υπάρχει κοινωνική αναταραχή.
Ένας απλός άνθρωπος θα έβρισκε λύσεις. Μια μέτρια λύση είναι καλύτερη από την μη λήψη κάποιου μέτρου.
Στέργιος
0 σχόλια for "Πρόοδος η απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων; Τι θα συμβεί με τα Ταξι?"