Η επιλεκτική χρεοκοπία και η μείωση του χρέους.
Του Σταυρου Λυγερου
Η απόφαση της Συνόδου Κορυφής θα κριθεί από το εάν καταστήσει το ελληνικό χρέος βιώσιμο, χωρίς να προκαλέσει σοβαρές παρενέργειες στην Ευρωζώνη. Αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται τόση μείωση του ελληνικού χρέους όση θα επιτρέψει στην Ελλάδα να το εξυπηρετεί αυτοδυνάμως. Μείωση γίνεται με «κούρεμα» της ονομαστικής αξίας των ομολόγων, με μεγάλη επιμήκυνση, που θα συνοδευθεί με χαμηλό επιτόκιο, με προμήθεια από τη δευτερογενή αγορά ομολόγων, που πουλιούνται στο μισό της αξίας τους, καθώς και μ’ ένα συνδυασμό.
Ας επιλέξει η Ευρωζώνη και τον συνδυασμό των τρόπων και τις πηγές χρηματοδότησης. Αρκεί η μείωση να είναι επαρκής, ώστε να καταστήσει το χρέος βιώσιμο. Αυτό δεν συμφέρει μόνο την Ελλάδα. Συμφέρει και τους ομολογιούχους και την Ευρωζώνη. Εάν η μείωση είναι μικρότερη απ’ όσο χρειάζεται για να καταστήσει το χρέος βιώσιμο, οι αγορές θα συνεχίσουν τις επιθέσεις τους, η κρίση θα ανακυκλωθεί, θα υπάρξει κίνδυνος μιας ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας και στην καλύτερη περίπτωση θα επιβληθεί από τα πράγματα νέα αναδιάρθρωση.
Αυτή είναι η ουσία και προκαλεί απορία η ενδοελλαδική διένεξη για την επιλεκτική χρεοκοπία. Ο χαρακτηρισμός που θα δώσουν οι οίκοι αξιολόγησης ενδιαφέρει όσους εμπλέκονται με ασφάλιστρα CDS, όχι την Ελλάδα. Το επιχείρημα ότι η Ευρωτράπεζα θα σταματήσει να δέχεται ως εγγύηση τα ελληνικά ομόλογα δεν λαμβάνει υπόψη ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα αποφασίσει μόνο εάν έχει ήδη εξασφαλίσει τη συναίνεση του Τρισέ. Γι’ αυτό, άλλωστε, οι Μέρκελ και Σαρκοζί τον κάλεσαν να συμμετάσχει στις συνομιλίες τους. Με άλλα λόγια, η παροχή ρευστότητας στις ελληνικές τράπεζες θα είναι οργανικό τμήμα της όποιας συμφωνίας.
Είναι τραγικό, πάντως, η δημόσια συζήτηση να διεξάγεται με την τρομοκρατία των λέξεων και όχι με ορθολογικούς όρους. Οσοι αντιτίθενται στη συμμετοχή των ιδιωτών, πρέπει να εξηγήσουν γιατί είναι λάθος να πληρώσουν και οι τράπεζες μέρος του κόστους. Το επιχείρημα ότι θα προκληθεί αύξηση των επιτοκίων είναι συζητήσιμη, αλλά δεν αφορά την Ελλάδα, που είναι εκτός αγορών. Το ευρωομόλογο θα ήταν λύση, αλλά δεν υπάρχει η αναγκαία συμφωνία. Και η Ελλάδα επείγεται να μειώσει σημαντικά το χρέος της. Εκτός των άλλων και επειδή στον ορίζοντα της Ευρωζώνης έχουν συσσωρευθεί πολλά και βαριά σύννεφα.
Η απόφαση της Συνόδου Κορυφής θα κριθεί από το εάν καταστήσει το ελληνικό χρέος βιώσιμο, χωρίς να προκαλέσει σοβαρές παρενέργειες στην Ευρωζώνη. Αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται τόση μείωση του ελληνικού χρέους όση θα επιτρέψει στην Ελλάδα να το εξυπηρετεί αυτοδυνάμως. Μείωση γίνεται με «κούρεμα» της ονομαστικής αξίας των ομολόγων, με μεγάλη επιμήκυνση, που θα συνοδευθεί με χαμηλό επιτόκιο, με προμήθεια από τη δευτερογενή αγορά ομολόγων, που πουλιούνται στο μισό της αξίας τους, καθώς και μ’ ένα συνδυασμό.
Ας επιλέξει η Ευρωζώνη και τον συνδυασμό των τρόπων και τις πηγές χρηματοδότησης. Αρκεί η μείωση να είναι επαρκής, ώστε να καταστήσει το χρέος βιώσιμο. Αυτό δεν συμφέρει μόνο την Ελλάδα. Συμφέρει και τους ομολογιούχους και την Ευρωζώνη. Εάν η μείωση είναι μικρότερη απ’ όσο χρειάζεται για να καταστήσει το χρέος βιώσιμο, οι αγορές θα συνεχίσουν τις επιθέσεις τους, η κρίση θα ανακυκλωθεί, θα υπάρξει κίνδυνος μιας ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας και στην καλύτερη περίπτωση θα επιβληθεί από τα πράγματα νέα αναδιάρθρωση.
Αυτή είναι η ουσία και προκαλεί απορία η ενδοελλαδική διένεξη για την επιλεκτική χρεοκοπία. Ο χαρακτηρισμός που θα δώσουν οι οίκοι αξιολόγησης ενδιαφέρει όσους εμπλέκονται με ασφάλιστρα CDS, όχι την Ελλάδα. Το επιχείρημα ότι η Ευρωτράπεζα θα σταματήσει να δέχεται ως εγγύηση τα ελληνικά ομόλογα δεν λαμβάνει υπόψη ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα αποφασίσει μόνο εάν έχει ήδη εξασφαλίσει τη συναίνεση του Τρισέ. Γι’ αυτό, άλλωστε, οι Μέρκελ και Σαρκοζί τον κάλεσαν να συμμετάσχει στις συνομιλίες τους. Με άλλα λόγια, η παροχή ρευστότητας στις ελληνικές τράπεζες θα είναι οργανικό τμήμα της όποιας συμφωνίας.
Είναι τραγικό, πάντως, η δημόσια συζήτηση να διεξάγεται με την τρομοκρατία των λέξεων και όχι με ορθολογικούς όρους. Οσοι αντιτίθενται στη συμμετοχή των ιδιωτών, πρέπει να εξηγήσουν γιατί είναι λάθος να πληρώσουν και οι τράπεζες μέρος του κόστους. Το επιχείρημα ότι θα προκληθεί αύξηση των επιτοκίων είναι συζητήσιμη, αλλά δεν αφορά την Ελλάδα, που είναι εκτός αγορών. Το ευρωομόλογο θα ήταν λύση, αλλά δεν υπάρχει η αναγκαία συμφωνία. Και η Ελλάδα επείγεται να μειώσει σημαντικά το χρέος της. Εκτός των άλλων και επειδή στον ορίζοντα της Ευρωζώνης έχουν συσσωρευθεί πολλά και βαριά σύννεφα.
0 σχόλια for "Η επιλεκτική χρεοκοπία και η μείωση του χρέους."