ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ ΤΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΠΟΥ ΘΑ ΓΕΝΙΚΕΥΣΕΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗ ΧΩΡΑ
Για τις αυτοδιοικητικές εκλογές που έρχονται οφείλουμε να πούμε τα πράγματα με τα όνομά τους.
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Για το πολιτικό σύστημα, η κυρίαρχη επιδίωξη είναι να εδραιώσει την αντίληψη πως και αυτή τη φορά αυτό που θα κριθεί, δε μπορεί να είναι κάτι διαφορετικό από αυτό που εκρίνετο κάθε φορά στο παρελθόν, και το οποίο οδήγησε τον τόπο στην καταστροφή και τον Ελληνικό λαό στην απόλυτη απαξίωση.
Για τις συνιστώσες του πολιτικού συστήματος, το ζητούμενο της επόμενης μέρας, θα είναι το χαμόγελο στα πρόσωπα των πολιτικών τους αρχηγών.
Πίσω από αυτά τα χαμόγελα θα επιχειρήσουν να επενδύσουν σε δήθεν δικαιωμένες πολιτικές και σε υποτιθέμενες πολιτικές αποδοκιμασίες.
Θα επιχειρήσουν να επενδύσουν σε δήθεν δικαιωμένες πολιτικές φανφαρολογίες.
Θα επιχειρήσουν να αυτοχειροκροτηθούν για τον γενικόλογο και ξύλινο «πολιτικό» λόγο που εξέπεμψαν.
Υπάρχει όμως ένας απαγορευμένος καρπός για τον οποίο κανείς μα κανείς δε θα τολμήσει να μιλήσει. Γιατί αυτός ο καρπός προϋποθέτει την υπέρβαση του Ρουβικώνα...
Κι αυτή η υπέρβαση θέλει πολιτικά σώβρακα που κανείς από δαύτους δεν έχει αποδείξει πως μπορεί να τα φορά. Για όλους αυτούς, οι αυτοδιοικητικές εκλογές, θα αποτελέσουν απλά την «κορύφωση μιας πολιτικής αναμέτρησης» και τα παρκαρισμένα κουκιά στην κομματική τους κάλπη, θα είναι τα επίχειρα ή απλώς τα λάφυρα αυτής της αναμέτρησης.
Για τον πολίτη όμως που καταδυναστεύεται και γι αυτόν τον τόπο που καντονοποιείται, για την εθνική κυριαρχία που εκχωρήθηκε αλλά και για την ίδια την εδαφική ακεραιότητα που βάσιμα πλέον τίθεται εν αμφιβόλω, το ζητούμενο είναι διαφορετικό.
Θα αποτελέσει η πορεία γι αυτές τις αυτοδιοικητικές εκλογές και κυρίως η επόμενη μέρα την απαρχή της ελπίδας???
Θα αναδειχθεί έστω και ένας ηγέτης αποφασισμένος να αμφισβητήσει στην πράξη τις πολιτικές του χειροπέδες, και να οργανώσει ένα κίνημα καθολικής πολιτικής απειθαρχίας στο θεσμικό πλαίσιο του κατοχικού δυνάστη σηματοδοτώντας το δρόμο της γενικευμένης ανατροπής του???
Θα καταστήσει τον πολίτη του τόπου του πρωταγωνιστή και θεματοφύλακα μιας γενικευμένης διαδικασίας ανατροπών και αποδόμησης της υποταγής, της δουλοπρέπειας και των αντιδραστικών θεσμών και νομοθετημάτων που αποσυνθέτουν την κοινωνία και καταδυναστεύουν τη ζωή μας???
Θα επιχειρήσει αταλάντευτα και με συνέπεια να αποτελέσει ο τόπος του πρότυπο αντίστασης – εξέγερσης οικοδομημένο και στηριγμένο στον αηδιασμένο από το φαύλο πολιτικό σύστημα πολίτη, έτσι ώστε να τροφοδοτήσει το ντόμινο των μεγάλων ανατροπών που θα τσακίσει τα σχέδια της παγκόσμιας διακυβέρνησης, και θα αποδείξει πως εκτός από αναγκαίο είναι και απόλυτα ρεαλιστικό να πάρει αυτός ο λαός στα χέρια του τις τύχες του και τη ζωή του???
Θα υπάρξει ένας – έστω ένας – εκλεγμένος τοπικός «άρχοντας» ικανός και αποφασισμένος με τη δράση του και την πολιτική του στάση, να αποτελέσει την επόμενη κιόλας ημέρα το φωτεινό παράδειγμα που θα ανάψει το φυτίλι όχι απλά της απειθαρχίας στην πράξη, αλλά της γενικευμένης κοινωνικής εξέγερσης που θα ανατρέψει τα τσιράκια της παγκόσμιας διακυβέρνησης και θα ακυρώσει το σύνολο του καταστροφικού για τον τόπο πολιτικού τους έργου, που είναι έργο δουλοπρέπειας, ενδοτισμού, μειωμένης εθνικής αξιοπρέπειας και ύπουλης απόπειρας αποδόμησης της ίδιας της Ελληνικής κοινωνίας???
Θα σηματοδοτήσει τέλος αυτή τη δράση του, μια στάση και μια πρακτική που θα εξασφαλίζει την ευρύτατη δυνατή λαϊκή συσπείρωση με χειρισμούς που θα ενώνουν και δε θα διχάζουν τους εργαζόμενους, αναδεικνύοντας σε συνεκτικό κρίκο όλα εκείνα που εν δυνάμει τους ενώνουν και θα τους εμπνεύσουν στον αγώνα τους για τη γενικευμένη ανατροπή, χωρίς να αναμασά τα παραπλανητικά ιδεολογήματα που διχάζουν και καθηλώνουν???
Αυτός είναι ο απαγορευμένος καρπός για τον οποίο κανείς δε μιλά και όσοι τολμούν φραστικά να τον αναφέρουν, με τη στάση τους έχουν φροντίσει προηγουμένως να τον αφυδατώσουν από το ουσιαστικό περιεχόμενό του.
Και το κάνουν αυτό, ακριβώς για να μη του δώσουν ανάσα ζωής αλλά να τον καθιστούν κενό γράμμα στα πολιτικά τους κείμενα και στην «ηχορύπανση» της ντουντούκας σε παρελάσεις εκτόνωσης της λαϊκής οργής. Αυτός είναι ο Ρουβίκωνας του οποίου η υπέρβαση αποτελεί ζήτημα άμεσης προτεραιότητας και ύψιστης Εθνικής σημασίας.
Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ…
...Και η χρησιμοποίηση της μάχης των αυτοδιοικητικών εκλογών ως εργαλείο για την οργάνωση και το «εκ των πραγμάτων» ξέσπασμά της.
Αυτό είναι το διακύβευμα αυτών των εκλογών και η οργάνωση τηυς κοινωνικής εξέγερσης πρέπει ν αποτελέσει το κορυφαίο στοίχημά τους.
Ας κριθούμε όλοι από τη στάση μας απέναντι σ αυτή την υπέρτατη αξία, την ώρα που κάποιοι θα επιδίδονται μετά μανίας στην καταμέτρηση των παρκαρισμένων ψηφοφόρων τους.
Ιδού λοιπόν η πρόκληση… Ιδού η Ρόδος… Ιδού και το πήδημα…
Posted by Κ.Α.ΝΕ.Ν.Α.
on 9/09/2010 11:55:00 μ.μ..
Filed under
.
You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0.
You can leave a response or trackback to this entry
0 σχόλια for "ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ ΤΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΠΟΥ ΘΑ ΓΕΝΙΚΕΥΣΕΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗ ΧΩΡΑ"