" Τα πράγματα αλλάζουν μόνο αν δεν συνεχίσουμε να κάνουμε τα ίδια πράγματα.. " Albert Einstein

Στις 11 Ιανουαρίου με δημόσια επιστολή που θα βρείτε στο διαδίκτυο,  ρώτησα την παρούσα ηγεσία του υπουργείου οικονομικών στην οποία  κοινοποίησα το κείμενο, γιατί πρέπει να πληρώνουμε φόρους. Συγκεκριμένα, ρώτησα :

" Ποια είναι τα δημόσια βάρη, στα οποία έχουμε δεν έχουμε δυνάμεις πρέπει να συνεισφέρουμε  για να μη φυλακιστούμε ;;;;; Αφού για το κάθε τι πληρώνουμε, ποιά ακριβώς δημόσια έξοδα καλύπτουν τα χρήματα της άμεσης και της έμμεσης φορολογίας ;  Τις μίζες, τους μισθούς των υπουργών,  των βουλευτών και λίγων δημοσίων υπάλληλων της κεντρικής δημόσιας διοίκησης που  φροντίζουν να υπάρχει πάντα έλλειμμα στον προϋπολογισμό, να μας δυσφημίζουν, να μας απειλούν και να μας ταλαιπωρούν σε καθημερινή βάση ; " 

Παρότι πέρασε η νόμιμη προθεσμία των 10 ημερών κατά την οποία έπρεπε να λάβω απάντηση, αυτή δεν ήρθε ποτέ. Δεν μου απάντησαν, δεν με έβρισαν, ούτε με μήνυσαν από όσο ξέρω. ΤΙΠΟΤΑ . Απλά με αγνόησαν . Σαν να ήμουν κατσαρίδα που δεν την πατάς καν για να μη λερώσεις το παπούτσι σου .  

Επειδή όμως αυτή η κατσαρίδα πληρώνει τους μισθούς τους , έχω να τους πω τα εξής : 

1. Επειδή  δεν μου είπαν τι τα θέλουν τα λεφτά και επειδή δεν μπορώ να δώσω χρήματα στον καθένα που μου ζητάει, από αυτή την στιγμή σταματώ να πληρώνω την κυβέρνηση. Καμία υπηρεσία δεν μου προσφέρει και έτσι δεν υπάρχει λόγος να την χρυσοπληρώνω.  Δεν την έχω εκλέξει, δεν την έχω διορίσει, δεν με ξέρει δεν την ξέρω . Εάν θέλει, ας με βάλει φυλακή. Τζάμπα στέγη, τζάμπα φαΐ , τζάμπα ρεύμα, τζάμπα θέρμανση, τζάμπα καλή παρέα ….  Μιά χαρά. 

Πώς θα με βάλει μέσα χωρίς δίκη όμως ; Και δίκη πώς να γίνει αφού προηγούμαι εγώ και οι νομικές κινήσεις μου εναντίον τους ;;;; Αναρωτιέμαι ….  

2. Επειδή με αγνόησαν, όπως κάνουν άλλωστε συνεχώς τα τελευταία χρόνια, θα κάνω και εγώ ακριβώς το ίδιο. Θα τους αγνοώ εντελώς . Όχι μόνο το υπουργείο οικονομικών αλλά ολόκληρη την κυβέρνηση. Τις δηλώσεις της, τις  απειλές, την επικαιρότητα και την εικονική πραγματικότητά της, και ότι άλλο σχετίζεται με αυτήν. Όλα θα τα αγνοώ. Τέρμα οι ειδήσεις και τα talk show  στη τηλεόραση,  τέρμα οι αναρτήσεις και τα σχόλια στο διαδίκτυο, τέρμα  οι συζητήσεις και οι αναλύσεις επί αναλύσεων με οικογένεια και φίλους, τέρμα η πληρωμή των μισθών τους, τέρμα οι φόροι, τέρμα τα χαράτσια. ΤΕΡΜΑ ΟΛΑ.   Όπως αυτοί δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή για μένα δεν θα δώσω ούτε εγώ για αυτούς. Μεταφορικά  και κυριολεκτικά.  Φτάνει πια. Με έχουν προσβάλει, με έχουν δυσφημίσει, με έχουν συκοφαντήσει, με έχουν ταλαιπωρήσει, με έκαναν καταθλιπτική και χίλια δυο άλλα. Ήρθε η ώρα να τελειώσουν όλα αυτά. 

3. Έπειτα, πώς να συζητήσω για κάποιους που δεν υπάρχουν, και πώς να τους πληρώνω κιόλας ; Τι εννοώ; Την τελευταία εντολή διακυβέρνησης της χώρας την έλαβε το ΠΑΣΟΚ το 2009, και την έλαβε όχι για να κυβερνήσει κατά το δοκούν, αλλά για να εφαρμόσει την πολιτική την οποία δεσμεύτηκε προεκλογικά να εφαρμόσει. Πέραν τούτου, εφόσον υπάρχει  κόμμα που κατέχει την πλειοψηφία των εδρών στην Βουλή, πρωθυπουργός της χώρας μπορεί να είναι μόνο ο αρχηγός του.  Περιττό να πω ότι ο κ Παπαδήμος δεν είναι κάτι τέτοιο  και ότι το κυβερνητικό σύμφωνα με τα αποτελέσματα των εθνικών εκλογών κόμμα, είναι ακέφαλο από τις 11.11. 2011, όταν έληξε η τετραετής θητεία του τελευταίου αρχηγού του. 

Αυτά λέει το Σύνταγμα, αυτά λέει το καταστατικό του ΠΑΣΟΚ. Τηρεί η παρούσα κυβέρνηση τις προϋποθέσεις αυτές; Όχι. Ούτε μια. Ε τότε δεν υπάρχει.  Δεν υπάρχει στο Σύνταγμα των Ελλήνων εννοώ, και ότι δεν υπάρχει εκεί , δεν υπάρχει ούτε για εμένα. Τέλος, μία που αυτή δεν  υπάρχει, δεν υπάρχουν ούτε οι νόμοι της, οι συμφωνίες και οι συμβάσεις της, οι απειλές και οι όποιες απαιτήσεις της. Είναι όλα απλά ανυπόστατα. 

Συνεπώς είναι λογικό να αγνοώ αυτήν και όλα τα δικά της.  Μακάρι να το είχα καταλάβει νωρίτερα. Δεν θα την  έθρεφα με το ενδιαφέρον μου, δεν θα της έδινα έτσι δύναμη και θα είχα γλιτώσει χρόνο, χρήμα και ενέργεια. Πάλι καλά όμως που τελικά  το κατάλαβα  και ησύχασα.  Κάλλιο αργά παρά ποτέ. Αυτή η κυβέρνηση  δεν έχει πια καμία εξουσία σε μένα και στην ψυχή μου. Όσο είχε μίλαγα. Μίλαγα και πλήρωνα.  Από τώρα δεν μιλάω, δεν πληρώνω. Της  αφιερώνω και ένα τραγούδι  και την  χαιρετώ. 


Ευχαριστώ. Χριστίνα Σαλεμή 
Του κ. Ιωάννη Δέμου.
Δεν φθάνει ο εξευτελισμός της χώρας και η νέα κατοχή που επιβάλουν, αλλά "στήνουν" και δύο κοινωνικά εχθρικά στρατόπεδα. 


Στο ένα χλιδάτο στρατόπεδο, αυτοπροσδιορίζονται  χέρι χέρι με την τρόικα, το σπάταλο κράτος, η ελίτ των Κυβερνητικών αξιωματούχων, τα κόμματα ως οργανισμοί, οι κρατικοδίαιτοι σύμβουλοι, οι βουλευτές και η αυλή τους,  οι υπάλληλοι της Βουλής, οι Δικαστές, οι αστυνομικοί, τα κομματικά Δ.Σ. των ΔΕΚΟ και οι λοιποί ευνοούμενοι διαπλεκόμενοι κομματικοί χρηματοδότες. 

Συγκεκριμένα, έχουν προκλητικά εξαιρεθεί από το κάδρο της Τρόϊκα, οι λειτουργικές σπατάλες του κράτους, τα golden boys της κυβερνητικής εξουσίας, οι απίθανες επιχορηγήσεις των κομμάτων, οι εξωφρενικές αμοιβές, οι διπλές συντάξειςκαι τα παράλογα προνόμια των βουλευτών, η υψηλά αμειβόμενη στρατιά των ημεδαπών και αλλοδαπών συμβούλων, ο 15ος, ο 16ος και ο 17ος μισθός των υπαλλήλων της Βουλής, οι δικαστές οι οποίοι έχουν πολύ έξυπνα εξαρτήσει τον μισθό τους από τον μισθό των υψηλόβαθμων κρατικών αξιωματούχων, οι αστυνομικοί στους οποίους πετούν μερικά κόκαλα μισθού παραπάνω για να αντιμετωπίζουν τους πολίτες και τέλος οι απείραχτες αποδοχές των μέλών των ΔΕΚΟ προκειμένου να περάσουν οι πολιτικές κατά υπαλλήλων και πολιτών.
Μαζί στο ίδιο στρατόπεδο, με ελάχιστες εξαιρέσεις και οι οικογένειες όλων των παραπάνω, οι οποίες συναπολαμβάνουν τα παραπάνω: αμοιβές και προνόμια.
Ενδεχόμενα για μερικές κατηγορίες εκ των παραπάνω, να υπάρχει νομοθετική ή/και συνταγματική κατοχύρωση. Απουσιάζει προκλητικά, όμως, η ηθική "κατοχύρωση".  

Στο άλλο στενόχωρο στρατόπεδο, ένας θυμωμένος λαός,  που έχει ενώ έχει απογυμνωθεί από τα λίγα έσοδά του, τώρα προσπαθούν να πάρουν και την ζωή του, έστω και αν τώρα  παρατηρεί παθητικά τον Αρμαγεδδώνα που συνεχίζει να έρχεται, όχι μόνον εναντίον της οικονομίας, αλλά και εναντίον αυτής της ύπαρξης του έθνους και του μέλλοντος του κράτους.
Η ευθύνη πέραν από την τρόϊκα, φέρουν οι κυβερνήσεις αλλά κι το σύνολο του νομοθετικού σώματος και τα κόμματα.
Ουδείς από κανένα κόμμα,από καμμία παράταξη, από καμμία κυβέρνηση δεν έκανε το στοιχειώδες: Να ζητήσουν μείωση στα παραπάνω τα οποία ξεπερνούν σε όφελος εκείνο που θα προκύψει από το κόψιμο των επικουρικών συντάξεων και του 13ου και 14ου μισθού.

Ωστόσο, δεν πρέπει να επιτρέψουμε την διάσπαση της κοινωνίας. Απεναντίας θα πρέπει να δώσουμε να καταλάβουν οι παραπάνω προνομιούχες ομάδες τον κίνδυνο που ελοχεύει εάν περάσουν τα σχέδια της Τρόϊκα και των συνεργατών της: Θέλουν να οδηγήσουν την χώρα σε νέο εμφύλιο. 
Αλλά στους εμφύλιους νικά πάντα ο Λαός.

Έχουμε φθάσει σ' ένα σταυροδρόμι που πρέπει κάποιοι είτε να διαλέξουν παράταξη και είτε έναντι αντιπαροχών, να δεθούν στο άρμα των σωτήρων του διεθνούς τραπεζικού συστήματος, είτε να ενωθούν με τον λαό και να σώσουν την χώρα, τους εαυτούς τους, τα παιδιά τους  τους λοιπούς απογόνους τους, τους Έλληνες. 

Και για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος του λάθους, θα ήθελα να ρωτήσω τους Συμβούλους Επικρατείας οι οποίοι απέρριψαν προσφυγές πολιτών επικαλούμενοι λόγους Εθνικής Ανάγκης, πως αισθάνονται τώρα που τόσο οι Κυβερνώντες, όσο και η ίδια η Τρόϊκα παραδέχονται ότι το Μνημόνιο ήταν ένα λάθος και άρα δεν υπήρχαν λόγοι εθνικής ανάγκης; Ούτε αυτοί είχαν διαβάσει το Μνημόνιο, όταν την στιγμή εκδίκασης το είχε διαβάσει όλος ο Ελληνικός Λαός;Μάλλον ρητορικό το ερώτημα αφού την απάντηση την ξέρουμε όλοι μας. 

Σχόλιο ΚΑΝΕΝΑ.
Όχι δεν θα μας βάλλουν να αλληλοσκοτωθούμε... ο χρόνος τους τελείωσε!!! Τα "σχοινιά" είναι έτοιμα για όλους τους.. Ο Λαός θα τους εξαφανίσει από το προσκήνιο και θα αναδείξει νέες πολιτικές δυνάμεις οι οποίες θα έχουν την θέληση και τη δύναμη για παραδειγματική τιμωρία των επίορκων και σαρωτικές αλλαγές για την ανασυγκρότηση της χώρας. 
ΟΥΤΕ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΤΟΥΣ, ΠΟΥ ΜΑΣ ΣΚΑΡΩΣΑΝ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΩΣΕΙ!!!
ΚΑΝΕΝΑΣ πλέον από αυτούς
ΚΑΝΕΝΑΣ μόνος....δυνατά, όλοι μαζί!!
Ο Ορεστιαδίτης που έκοψε την επιταγή των δις για την εξόφληση του ελληνικού χρέους, είχε πετρελαιοπηγές από το 1960!!!!
Θα μπορούσατε ποτέ να φαντασθείτε ότι το 1960 κάναμε γεωτρήσεις για άντληση πετρελαίου? Αλήθεια ξέρει κανείς την ακριβή θέση και τα αποτελέσματα? 


Λίγο γέλιο δεν βλάπτει...
Αγαπητοί Έλληνες και Ελληνίδες, ανοίξτε τον παρακάτω σύνδεσμο για να καμαρώσετε τα παλληκάρια, τους εθνοσωτήρες, τους Βο(υ)λευτάς μας, οι οποίοι δεν είχαν ούτε το χρόνο να διαβάσουν το περιβόητο μνημόνιο το οποίο είχε ως αποτέλεσμα την ταπείνωση και την εξαθλίωση του Ελληνικού Λαού, αλλά με μεγάλη προθυμία μας σκάρωσαν την Κυβέρνηση Πολιτικής Σωτηρίας τους, και με μεγάλο θράσος μας απειλούν ότι θα "γίνει Μακελειό", αν κάποιος πειράξει ένα από τα πρωτοπαλίκαρα (GAP) του διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος!!!

Δηλώσεις Περιουσιακής Κατάστασης Βουλευτών


Αλήθεια πόσα από τα υπάρχοντά τους απέκτησαν μετά την είσοδό τους στην πολιτική???
Αλήθεια μπορείτε να φαντασθείτε πόσα έχουν γραμμένα στα παιδιά τους και στις γυναίκες τους?
Αλήθεια μπορείτε να φαντασθείτε πόσες επιχειρήσεις (ξενοδοχεία, κλπ) έχουν και δεν φαίνονται στις δηλώσεις τους???

 Όχι δεν θα μας βάλλουν να αλληλοσκοτωθούμε... ο χρόνος τους τελείωσε!!! Τα "σχοινιά" είναι έτοιμα για όλους τους.. Ο Λαός θα τους εξαφανίσει από το προσκήνιο και θα αναδείξει νέες πολιτικές δυνάμεις οι οποίες θα έχουν την θέληση και τη δύναμη για παραδειγματική τιμωρία των επίορκων και σαρωτικές αλλαγές για την ανασυγκρότηση της χώρας. 
ΟΥΤΕ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΤΟΥΣ, ΠΟΥ ΜΑΣ ΣΚΑΡΩΣΑΝ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΩΣΕΙ!!!
ΚΑΝΕΝΑΣ πλέον από αυτούς
ΚΑΝΕΝΑΣ μόνος....δυνατά, όλοι μαζί!!




Σχόλιο ΚΑΝΕΝΑ.
Όχι δεν θα μας βάλλουν να αλληλοσκοτωθούμε... ο χρόνος τους τελείωσε!!! Τα "σχοινιά" είναι έτοιμα για όλους τους.. Ο Λαός θα τους εξαφανίσει από το προσκήνιο και θα αναδείξει νέες πολιτικές δυνάμεις οι οποίες θα έχουν την θέληση και τη δύναμη για παραδειγματική τιμωρία των επίορκων και σαρωτικές αλλαγές για την ανασυγκρότηση της χώρας. 

ΟΥΤΕ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΤΟΥΣ, ΠΟΥ ΜΑΣ ΣΚΑΡΩΣΑΝ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΩΣΕΙ!!!
ΚΑΝΕΝΑΣ πλέον από αυτούς
ΚΑΝΕΝΑΣ μόνος....δυνατά, όλοι μαζί!!

Δελτίο τύπου No4 : Τιμωρία Ενόχων Κε Λοβέρδο


Με "μακελειό" απειλεί - ποιους άραγε; Μήπως τον Ελληνικό λαό; Ο υπουργός Υγείας κ. Ανδρέας Λοβέρδος μας απειλεί αν «πειραχθεί» ο Γ. Παπανδρέου, με αφορμή τα κατασκευασμένα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ που μας έβαλαν στο Μνημόνιο και την κηδεμονία.

Η κραυγή "κάτω τα χέρια από τον Παπανδρέου", δονεί απ' άκρο σ' άκρο το ΠΑΣΟΚ. Η "σημαία" του κινήματος, ο κύριος "λεφτά υπάρχουν", ο θλιμμένος πολιτικός που δεν ήξερε τα χάλια της ελληνικής οικονομίας, πριν αναλάβει την καρέκλα του Μεγάρου Μαξίμου, πρέπει να βρεθεί στο απυρόβλητο.

Πρέπει να τεθεί υπεράνω των νόμων. Αυτός δεν είναι ένας απλός πολίτης, όπως όλοι όσοι μαχόμαστε καθημερινά για την επιβίωση της οικογενείας μας.

Αυτός ανήκει σε άλλη σφαίρα, σε άλλο επίπεδο. Είναι γόνος επιφανούς οίκου κοινοβουλευτικής δυναστείας. Δεν μπορεί να έχει την ίδια αντιμετώπιση με τον άνεργο ή χαμηλόμισθο φουκαρά που του κόβουν το ηλεκτρικό γιατί αδυνατεί να πληρώσει το χαράτσι.

Το είπε ο κ. Λοβέρδος. Ο κ. υπουργός. Και αυτός δεν ήξερε. Τόσα χρόνια δεν ήταν βλέπετε υπουργός. Ξαφνικά ξύπνησε μέσα στη βαθιά νύχτα στην οποία καταδίκασε τον Ελληνικό λαό και κατάλαβε. Η οικονομία καταρρέει. Και άρχισε να μας "σώζει", μαζί με τους συντρόφους του και τον πρωθυπουργό τους Γ. Παπανδρέου.

Τώρα, αφού διαφώνησε, συμφωνώντας, σε όλα τα άδικα και ισοπεδωτικά για τον Ελληνικό λαό μέτρα, αφού συνέτριψε συνταξιούχους και Σύστημα Υγείας, στηρίζοντας μια πολιτική, την οποία κατήγγειλε κατόπιν, υποσκάπτοντας τον έως τότε αρχηγό του, τώρα βροντοφωνάζει : "Κάτω τα χέρια από τον Παπανδρέου". Γιατί ;

Γιατί έρχονται ειδικά δικαστήρια. Για τον τέως πρωθυπουργό, αλλά και για όσους μας καταδίκασαν σε αναξιοπρέπεια και πείνα. Γιατί αν θεμελιωθεί κατηγορία κατά του "μεγάλου ηγέτη" , όλοι οι συνυπογράφοντες υπουργοί είναι συνυπεύθυνοι και κινδυνεύουν. Όχι ο κ. Λοβέρδος δεν ξαναγάπησε ξαφνικά τον Παπανδρέου, απλώς δεν έπαψε ποτέ να αγαπά υπερβολικά τον εαυτό του. Για τον ίδιο ανησυχεί, για να μην πούμε τρέμει.

Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι υπάρχει και το θέμα της διαδοχής, σε ότι απέμεινε από το ΠΑΣΟΚ και οι ψήφοι των "παπανδρεϊκών" είναι καλοδεχούμενοι. Λυπούμαστε κ. Λοβέρδο, αλλά οι καναλάρχες φίλοι σας στηρίζουν άλλο άλογο στην κούρσα της διαδοχής. Εσείς δεν είστε παρά ένα μικρό πιόνι στη σκακιέρα, παρά τις προσπάθειές σας να ξεχωρίσετε με άναρθρες κραυγές.

Όχι κ. Λοβέρδο. Αργά, αλλά σταθερά, ξυπνάμε. Πιστέψτε το και πείτε το και στους φίλους σας. Πείτε τους, γιατί δεν το έχουν αντιληφθεί ακόμη, ότι το μακελειό έχει πραγματοποιηθεί ήδη με μοναδικό θύμα τον Ελληνικό Λαό. Εμείς μόνο όταν τιμωρηθούν όπως τους αξίζει όλοι όσοι έφεραν την Πατρίδα μας σε αυτό το χάλι θα ησυχάσουμε. Τα συγχωροχάρτια να τα αναζητήσετε αλλού. Στην Ελλάδα δεν θα τα βρείτε πια. Οι Έλληνες μέσα από το ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ θα σας παραδώσουμε προσωπικά τις αποφάσεις μας για ότι πράξατε και ότι παραλείψατε να πράξετε.

Σχόλιο ΚΑΝΕΝΑ
Είναι όλοι τους ίδιοι...
ΚΑΝΕΝΑΣ πλέον από αυτούς
ΚΑΝΕΝΑΣ μόνος....δυνατά, όλοι μαζί!!

“Χαίρε, αυλή λογικών προβάτων,”

Έχεις αναρωτηθεί ποτέ γιατί το ΣYNTAΓMA THΣ EΛΛAΔAΣ ξεκινάει με την φράση “Eις τo όνoμα της Aγίας και Oμooυσίoυ και Aδιαιρέτoυ Tριάδoς”, ενώ το Άρθρo 3 μας πληροφορεί πως η Oρθόδoξη Eκκλησία της Eλλάδας “γνωρίζει κεφαλή της τoν Kύριo ημών Iησoύ Xριστό” (σ. 19); Έχει μήπως τούτο κάτι να κάνει με τις απίστευτα λεπτές ισορροπίες που πρέπει να διατηρούνται μεταξύ του μονοφυσιτισμού ή ευτυχιανισμού, (με αποτέλεσμα τον μονοθελητισμό) και του αρειανισμού, που προάσπισε ο Άρειος τονίζοντας πως ο Ιησούς ήταν δημιούργημα και όχι υπόσταση του Θεού;

Απλά ρωτάω διότι ούτε θεολόγος ούτε θρησκειολόγος είμαι. Η αποφατική όμως εκκλησιολογία του ομοιουσίου (αρειανισμός;) και ομοουσίου (μονοφυσιτισμός;) θυμίζει πολλά από τα δεικνύμενα, τα δρώμενα και τα λεγόμενα του ανεξαρτήτου πλέον βουλευτή Πάνου Καμμένου.

Αλήθεια, πόσες και πόσους συνανθρώπους μας έχουμε κάψει ζωντανούς γιά ένα ιώτα; Κατάφερε μάλιστα το ιώτα τούτο να μας μπερδεύει πάλι αξέχαστα, δεδομένου ότι κατέχει μία πλέον εξέχουσα και σημαντική θέση, στην αρχή του Συντάγματος της Ελλάδος.

Αποτελεί άραγε ο Πάνος Καμμένος άλλη μία ατράνταχτη απόδειξη της δαρβινικής εξέλιξης, όπου μετά από το μέχρι πρόσφατα σαθρό πολιτικό σύστημα της στυγνά δυναστικής, κοινοβουλευτικής κομματοκρατίας, τώρα πάμε σε μία χαοτική κατάσταση αναλυτικής κομματολογίας ενός εκκολαπτομένου νεο-κοινοβουλευτισμού; Ας δούμε όμως τα πράγματα λίγο πιό σφαιρικά.

Ναι, ο Πάνος Καμμένος εξαπολύει συχνά σφοδρές επιθέσεις στον Λουκά Παπαδήμο αλλά και στην ΝΔ, ξεκαθαρίζοντας επίσης πως η υπερψήφιση της νέας δανειακής σύμβασης από το πρώην κόμμα του τον οδηγεί σε ένα οριστικό πλέον διαζύγιο από αυτό, όπως και κάνει λόγο γιά συνταγματικές εκτροπές, ενώ επαναφέρει στο προσκήνιο και το θέμα των CDS. Δηλώνει δε ο Καμμένος πως στα 19 χρόνια που είναι στην Βουλή, ό,τι λέει το στηρίζει με πίστη και συνέπεια, ενώ ταυτόχρονα φαίνεται να αρνείται την λογική του πολιτικά ορθού, “που έχει οδηγήσει σε πλήρη αναξιοπιστία τον κοινοβουλευτισμό” (http://kostasxan.blogspot.com/2012/01/blog-post_7089.html).

Προσοχή! Δεν λαλεί ο Καμμένος τίποτα αρνητικό εναντίον του έξωθεν επιβεβλημένου στην Ελλάδα αγγλοσαξωνικού κοινοβουλευτισμού.

Όχι! Τουναντίον, κρατώντας απίστευτα λεπτές ισορροπίες, προσπαθεί να κάνει μία σφοδρή κριτική κατά μεμονωμένων μόνον περιστατικών, προσώπων και πραγμάτων, εντός ενός σάπιου πολιτικού συστήματος, τώρα που και η κουτσή Μαρία έχει πιά εμπεδώσει καλά πως το πολιτικό τούτο σύστημα είναι τελείως άχρηστο, σαθρό και σάπιο.

Η αντίληψη των συνθηκών επί των οποίων ο Καμμένος ασκεί την κριτική του, ως δηλαδή μεμονωμένα περιστατικά, είναι ένας τρόπος πρακτικής αντιμετώπισης, δράσης ή πράξης μέσα στον εν’ ριπή οφθαλμού εκκολαπτόμενο νεο-κοινοβουλευτισμό, του χρηματιστικοποιημένου ζόμπι οικονομισμού της μετανεωτερικότητάς μας. Είναι ένας σαγηνευτικά απλός τρόπος αντιμετώπισης τούτος, αλλά είναι επίσης και κοντόθωρος, μυωπικός και στερούμενος διορατικότητας.

Εκφράζει λοιπόν απόλυτα ο Καμμένος την διά μέσου των αιώνων δοξασία πως τα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας, οικονομίας και πολιτικής είναι σποραδικά, λες και εκφύονται ντε και καλά σαν ακατάσχετα περιστατικά ή γεγονότα, μέσα από μία άστατη κοινωνία, οικονομία και πολιτική απρόβλεπτης συμπεριφοράς. Αυτός ο τρόπος σκέψης είναι ευθύγραμμος, μιάς και θεωρεί το κάθε πρόβλημα ως ένα πάγιο, μεμονωμένο περιστατικό, ως την επίλυσή του, με κάποια ίσως καθυστέρηση, σαν μιά πρόσαψη, αλά “φτιαξάρε στο μινούτο ντε δουλειέν”, όπως άδει και ο κ. Ζαγοραίος.

Το κάθε πρόβλημα εμφανίζεται ως η αισθητή διαφορά μεταξύ κάποιας επιδίωξης, την οποία συμμερίζονται τα μέλη ενός κλιμακίου λήψεως αποφάσεων, και μιάς άστατης κατάστασης πραγμάτων. Με την απόφασή τους, οι υπεύθυνοι γιά κάποια κοινή επιδίωξη ενός οργανισμού βρίσκουν μία οποιαδήποτε λύση και προχωρούν γρήγορα στο επόμενο πρόβλημα.

Κατά τον Δρ. John D.W. Morecroft, του London Business School, έναν από τους δασκάλους μου πάνω στην συστημική δυναμική, η αντίληψη αυτή της λήψης αποφάσεων, ως η κάθε απόφαση σαν να είναι ένα μεμονωμένο περιστατικο, είναι ευρύτατα διαδεδομένη και ακαταμάχητα συναρπαστική (Strategic Modelling and Business Dynamics: A Feedback Systems Approach. West Sussex, UK: John Wiley & Sons, 2007). Δείχνει αποφασιστικότητα και πυγμή, αλλά έχει λιγοστά όρια δυνατοτήτων σαν τρόπος παρέμβασης στην ελληνική μας προβληματική.

Ας δούμε μερικά απτά παραδείγματα που εκφράζουν την φιλοσοφική προσέγγιση του Πάνου Καμμένου. Τι κάνουμε όταν οι γείτονες ξεφαντώνουν?

Καλούμε την αστυνομία φυσικά. Και όταν τα ναρκωτικά μαστίζουν την γειτονιά μας?

Πάλι καλούμε την αστυνομία. Και όταν πέφτει το μερίδιο της αγοράς της εταιρείας μας?

Τότε κυκλοφορούμε στην αγορά ένα καινούργιο προϊόν ή παρέχουμε μερικές καινούργιες υπηρεσίες. Και όταν παρατηρούμε πτώση σε ψαρόσκαλες αλιείας?

Κτίζουμε ένα εργοστάσιο γιά κατεψυγμένα ψάρια και κονσέρβες. Σας ρωτώ: λύσαμε κανένα πρόβλημα?

Αντιδιαμετρικά, η αντίληψη αποφάσεων ως διαχρονικά συνυφασμένων βρόχων ανάδρασης αιτίων και αιτιατών αποτελεί μία μετατόπιση της ανθρώπινης σκέψης. Είναι ένας καινούργιος τρόπος ερμηνείας της ελληνικής μας προβληματικής, μέσα και γύρω από την οποία όλοι μας ζούμε.

Λειτουργικά, ο σχετικά νέος τούτος τρόπος σκέψης είναι το αντίδοτο στην δοξασία της ευθύγραμμης σκέψης, που κυριολεκτικά μαστίζει, όχι μόνον τα κλιμάκια λήψεως αποφάσεων του Πάνου Καμμένου, αλλά παρόμοια κλιμάκια λήψεως αποφάσεων της κοινωνίας, της οικονομίας και της πολιτικής, πάνω σε όλη την επιφάνεια του πλανήτη Γη.

Η νέα αντίληψη των αποφάσεων, που τις βλέπει ως διαχρονικά συνυφασμένα κυκλώματα νομοτελειακής ανάδρασης, δεν επιλύει προβλήματα με πρόσαψη σε μεμονωμένα περιστατικά. Η νέα τούτη αντίληψη συνεπάγεται μία συνεχή κυβερνητική διαδικασία της κατάστασης πραγμάτων, ώστε να επιτευχθεί μία κοινή επιδίωξη.

Επίσης, η νέα αυτή προσέγγιση αναγνωρίζει και τις άλλες επιδράσεις μέσα στην υπάρχουσα κατάσταση πραγμάτων. Υπάρχουν πάντα και άλλα κλιμάκια λήψεως αποφάσεων, με άλλες επιδιώξεις, που αντιμετωπίζουν άλλες καταστάσεις πραγμάτων και που καταλήγουν σε άλλες αποφάσεις, πράξεις και αποτελέσματα.

Η νέα αυτή προσέγγιση αναγνωρίζει την ανάγκα ανατροπής του νυν σαθρού πολιτικού συστήματος της στυγνά δυναστικής, κοινοβουλευτικής κομματοκρατίας, και την αντικατάστασή του με ένα πολιτικό σύστημα αρισταρχίας, που να ταιριάζει με την ελληνική μας ιδιοσυγρασία. ¨ενα τέτοιο πολιτικό σύστημα σκιαγραφεί πολύ απλά ο Στρατηγός ε.α. Αϋφαντής: http://www.youtube.com/watch?v=GtJnsWPNaSY&feature=player_embedded.

Σε ένα παρόμοιο πλαίσιο, ο Δρ. Ιωάννης Π. Αντωνόπουλος θεωρεί πως η χρεωκοπία της Ελλάδος ξεκινάει από τη συμπεριφερά όλων μας που, όπως θα την αποκαλούσε ο Αριστοτέλης, είναι μία περίπτωση πολιτικής παθολογίας (Έρως Πολιτικός: Η Επιστροφή των Ελλήνων, Μίλητος: Αθήνα, Ελλάς, 2010). Διότι το στοιχείο που επικρατεί στη διαμόρφωση του χαρακτήρα μας είναι τα πάθη, καθώς τούτα οδηγούν την συμπεριφορά μας σε μία συνεχή χρήση του λογικού μας κυρίως ως εργαλείου σκέψης.

Τούτο γίνεται χωρίς καν να υποψιάζεται η κάθε μία και ο κάθε ένας από εμάς χρήστης πόσο απαραίτητη είναι η αυτονομία του λογικού μας ως κριτή των αξιών και ως ελεγχτή των υπερβολικών απαιτήσεων των παθών μας. Αν λάβουμε δε υπ’ όψιν και όλα τα παρόμοια σχηματιζόμενα έθη και ήθη στον πολιτικό μας βίο, τότε εύκολα διαπιστώνει κανείς την επιβολή της παράφρονης συμπεριφοράς μας, π.χ., το προσωπικό συμφέρον πάνω από το “κοινό αγαθό”, όπως θα έλεγε ο Σταγειρίτης.

Παρά το ότι οι αρχαίοι σοφοί ερεύνησαν και κατανόησαν το τρόπο που συμπεριφέρονται οι άνθρωποι ως πολίτες, μιάς και σχηματιστεί το έθος και το ήθος του καθενός με κυρίαρχο στοιχείο τα πάθη, η ανώμαλη κοινωνική ζωή γίνεται αναπόφευκτη. Το λεγόμενο “κοινό αγαθό” διαστρεβλώνεται και την θέση του παίρνει το εγωϊστικό, ατομικό συμφέρον. 

Έτσι, το κοινό αγαθό προσφέρεται κυρίως ως μία κενή φράση. Έτσι ακριβώς το χρησιμοποιεί και το νυν σαθρό πολιτικό σύστημα της στυγνά δυναστικής κοινοβουλευτικής κομματοκρατίας, που τόσο έντεχνα –αν και εμμέσως– υπερασπίζεται ο Πάνος Καμμένος: για ρητορικά σχήματα, απάτη και αυταπάτη.

Αυτά τα διδάγματα, που ως Ελληνίδες και Έλληνες θα έπρεπε να είχαμε διατηρήσει και εφαρμόσει στη ζωή μας, δυστυχώς χάθηκαν σιγά-σιγά μετά από την ρωμαϊκή μας κατάκτηση. Το λεξιλόγιο παρέμεινε, βέβαια, αλλά είναι κενό, χωρίς ουσιαστικά διδάγματα στον έμπρακτο βίο μας.

Αν προσθέσουμε σἐ αυτό και το ότι έκτοτε ο Ελληνισμός δεν είχε ποτέ του έναν πραγματικά ανεξάρτητο πολιτικό βίο, μιάς και ζούσαμε, και εξακολουθούμε να ζούμε, κάτω από τον έναν κατακτητή ύστερα από τον άλλον, τότε είναι εύκολο να δει κανείς γιατί κάνουμε συχνά αυτό που οι καταστάσεις μας μας αναγκάζουν: να μην ασκούμε τον έλεγχο του χαρακτήρα μας με την δύναμη της ορθής, φρόνιμης λογικής. Εύκολα καταντούμε, ιδίως σήμερα, έρμαια των απαιτήσεων των παθών μας.

Π.χ., ως ένας νέος αυτοκράτορας Ηράκλειος ή πατριάρχης Σέργιος, ο Πάνος Καμμένος αρνείται πεισματικά την μετατόπιση του τρόπου σκέψης του, η οποία είναι η πρώτη αναγκαία αλλαγή, αναγκαία ώστε να μοχλεύσει την ελληνική κοινωνία, οικονομία και πολιτική με μία πραγματική πολιτική επιρροή. Χωρίς την αναγκαία επένδυση στην απαιτούμενη μετατόπιση του τρόπου σκέψης όσων ασχολούνται με τα κοινά στην Ελλάδα, δεν πρόκειται ποτέ να δούμε καμμία προκοπή.

Ακόμα και στην αυστηρή κριτική, τα λόγια είναι δωρεάν. Όμως τα έργα μετρούν.

Ευοί Ευάν,

Νίκος Γεωργαντζάς

ΥΓ: Ο αυτοκράτορας Ηράκλειος και ο πατριάρχης Σέργιος, θέλησαν να συγκρατήσουν τους μονοφυσίτες με θεολογικές εκφράσεις ηπιότερες από εκείνες των προκατόχων τους, με αποτέλεσμα τον μονοθελητισμό, του οποίου εισηγητής και υποστηρικτής υπήρξε ο πατριάρχης Σέργιος. Πέτυχαν τούτοι;

Μάλλον όχι. Ο μονοφυσιτισμός δεν είναι ένα ενιαίο ρεύμα, αλλά περικλείει διάφορες τάσεις και εξακολουθεί να υφίσταται μέχρι σήμερα (http://el.wikipedia.org/wiki/Μονοφυσιτισμός).

Υπάρχει άραγε σχετική πανεπιστημιακή έδρα επί της αναλυτικής κομματολογίας του νυν εκκολαπτομένου νεο-κοινοβουλευτισμού; Πότε θα γίνει η σχετική επερώτηση στην βουλή των κομμάτων των βολευτών και ποιά ή ποιός θα την κάνει; Και από ποιό αγγλοσαξωνικά κοινοβουλευτικό κόμμα του προτεκτοράτου η Ελλάς;
Σχόλιο ΚΑΝΕΝΑ 
Ο χρόνος της Κυβέρνησης Πολιτικής Σωτηρίας τους τελειώνει..
Ας γίνει σύνθημα όλων των σκεπτόμενων Ελλήνων το: “ΟΥΤΕ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ΟΥΤΕ ΔΕΞΙΑ!  ΕΜΠΡΟΣ ΚΑΙ ΨΗΛΑ!  ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ...”, και ας συσπειρωθούμε όλοι ώστε να δημιουργήσουμε τον πολιτικό εκείνο φορέα που σε Ά φάση, θα εκπορθήσει εκ των έσω το σημερινό αποτυχημένο πολιτικό σύστημα και σε Β΄ Φάση, θα αποβλέπει σε νέες εκλογές για τον σχηματισμό Κυβέρνησης Συνεργασίας ανανεωμένων πολιτικών δυνάμεων με πίστη και θέληση για ΔΥΝΑΜΙΚΕΣ / ΡΙΖΙΚΕΣ αλλαγές και στόχους, όπως περιγράφονται στο σύνδεσμό: http://kanena2010.blogspot.com/2011/10/blog-post_4878.html

Δεν είναι σενάριο η χρεοκοπία της Ελλάδος εντός ευρώ· είναι ένα ιστορικό γεγονός.. 


Παρά το ό,τι το πρώτο μου μεταπτυχιακό ήταν στο πεδίο της χρηματιστικής (MBA in finance), τρία μεταπτυχιακά αργότερα, πάνω σε άλλα επιστημονικά πεδία, δεν νοιώθω αρκετή αυτοπεποίθηση γιά να σχηματίσω μίαν ιδίαν γνώμη επί θεμάτων χρηματιστικής. Έτσι πήγα τριγύρω ζητώντας να αποσπάσω μία έγγυρη γνώμη από ανθρώπους που είναι πολύ πιό ενημερωμένοι από εμένα επαγγελματικά επί της ζοφερής οικονομικής κατάστασης της Ελλάδος.

Συνάδελφοί μου καθηγητές, ερευνητές και εμπειρογνώμονες της χρηματιστικής στο πανεπιστήμιο Fordham λοιπόν με πληροφορούν πως η ζοφερή οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα η Ελλάδα είναι ταυτόσημη με τον ίδιο τον ορισμό της χρεοκοπίας μέσα στο πεδίο της χρηματιστικής. Άρα, πέρα από την φτηνή προπαγάνδα της πολιτικής τάξης στην Ελλάδα, δεν είναι απλά ένα σενάριο η χρεοκοπία της Ελλάδος εντός του ευρώ, αλλά ένα ιστορικό γεγονός.

Και τώρα; Τι κάνουμε τώρα;

Η αριστερά θεωρεί πως πρέπει όλος ο ελληνικός μας κόσμος πρώτα να μετατραπούμε σε αριστερούς, γιά να σωθεί μετά η πατρίδα. Είναι απίστευτο λοιπόν το πόσο την έχει βολέψει η ηγεσία όλης της αριστεράς στην Ελλάδα σήμερα, μέσα στο νυν σαθρό πολιτικό σύστημα της στυγνά δυναστικής κομματοκρατίας. Απίστευτο!

Ο μόνος αριστερός που κατάλαβε πως τούτο δεν είναι αναγκαίο είναι ο Δημήτρης Καζάκης. Αυτός είναι ο λόγος που έφυγε από το ΚΚΕ και του τα χώνει τώρα κανονικά ο Ριζοσπάστης (http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=6643852&publDate=17/1/2012), προσπαθώντας να βγάλει τον Καζάκη ντε και καλά οπαδό του χρηματιστικοποιημένου ζόμπι οικονομισμού της μετανεωτερικότητας.

Το κέντρο... Αλήθεια, ποιό κέντρο;

Μπορούμε να θεωρούμε πως εκείνοι οι οπαδοί του ΠαΣοΚ που σκέφτονται λιγάκι πατριωτικά είναι το κέντρο που απέμεινε στην Ελλάδα; Και πόσοι είναι τούτοι, είναι άραγε ένα πέντε τοις εκατό του σημερινού ΠαΣοΚ;

Όσες και όσοι δεν ασχολούνται με την πολιτική, μπορεί να μην γνωρίζουν τι εστί ΠαΣοΚ. Το ΠαΣοΚ λοιπόν είναι εκείνο το πολιτικό κόμμα που θα μείνει στην παγκόσμια ιστορία ως το κόμμα που απεμπόλησε την εθνική κυριαρχία της χώρας του γιά μερικές δανειακές δόσεις... 

Από την άλλη μεριά, η δεξιά έχει τα δικά της προβλήματα. Κάθε φορά που λαλεί ο Σαμαράς γιά το πως θα κυβερνήσει, μου έρχεται στο νου η εικόνα ενός νηπίου που στέκεται όρθιο πίσω από το τιμόνι ενός παρκαρισμένου αυτοκινήτου και, κάνοντας “βου-βου-βου”, έχει την ψευδαίσθηση πως οδηγάει.

Δεν μπορεί να του εξηγήσει του Σαμαρά κάποιος εκεί στην ΝΔ πως δεν κέρδισε την αρχηγία του κόμματος; Δεν πρέπει κάποτε να πληροφορηθεί αυτός ο φουκαράς πως ο κόσμος της ΝΔ δεν ψήφισε αυτόν, αλλά απλά ψήφισε κατά της Μπόρας Ντακογιάννη;

Καταλαβαίνω, "έχει σειρά" ο άνθρωπος να γίνει πρωθυπουργός, όπως μας λέει κάποια παρέα. Μήπως όμως πρέπει, λόγω της εθνικής λαϊκής επιταγής της πατρίδος μας της Ελλάδος να αρκεστεί ο Σαμαράς στο “βου-βου-βου” του;

Πάει λοιπόν η αριστερά, πάει το κέντρο, αλλά πάει και η δεξιά. Τι κάνουμε τώρα λοιπόν;

Αλλαγή παιχνιδιού. Αντί γιά ποδόσφαιρο, ας παίξουμε και λίγο μπάσκετ.

Πάνω από 100 κινήματα στην Ελλάδα σκούζουν καθημερινά: “ΟΥΤΕ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ΟΥΤΕ ΔΕΞΙΑ! ΕΜΠΡΟΣ ΚΑΙ ΨΗΛΑ! ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ...”  Ναι, καταλαβαίνω πως πολλά από αυτά έχουν απλά έναν συμβολικό χαρακτήρα.

Όχι όμως όλα. Μήπως είναι πιά η ωραία ώρα από τον ελληνικό μας κόσμο να απαιτήσουμε την συγχώνευση όλων των πολιτικών κινημάτων και πατριωτικών μετώπων σε ένα;

Και όταν μιλώ γιά τον ελληνικό μας κόσμο, δεν εννοώ μόνον όσους μένουν μόνιμα στην Ελλάδα. Διότι, όπως πολύ συχνά λαλεί στον ραδιοφωνικό σταθμό Hellas FM της Νέας Υόρκης η πυρακτωμένη οπλίτης-πολίτης της ελληνικής διασποράς Ελένη Γκιόκα: “στο παρουσιολόγιο που καταγράφει η ιστορία, δεν είναι δυνατόν η ελληνική διασπορά να δηλώσει απούσα”.

Τέρμα τα υπερφίαλα εγώ. Συσπείρωση, συγχώνευση και πράξη γιά την πατρίδα Ελλάδα.

Ευοί Ευάν,


Του Καθηγητή κ. Νίκου Γεωργαντζά